Silesia Dzieci

Chociaż jako niemowlak mój syn mył zęby chętnie, po drugim roku życia zaczął się przeciw temu buntować. Próbowałam wszystkiego. Pozwalałam mu wybierać w sklepie najładniejsze szczoteczki. Kupiłam szczoteczkę elektryczną, bo wiedziałam, że lubi buczące zabawki. Myłam zęby w jego obecności, zachwalając, jakie to przyjemne. Opowiadałam o robieniu porządków w buzi. Szczotkowałam „zęby” gumowej kaczce do kąpieli. Wszystko na nic. Dolne zęby syn pozwalał sobie jeszcze umyć, ale górnych - przenigdy. Odwracał głowę i mówił, że to łaskocze. - Musi pani jakoś dziecko przekonać, bo nawet takim maluchom grozi próchnica - przestrzegła mnie znajoma dentystka.

Poradziła, bym obiecała synowi za umycie zębów jakąś nagrodę. - Przecież nie będę codziennie przekupywać go prezentami - pomyślałam.

Nagle rozwiązanie pojawiło się samo. Kiedy mąż wrzucał spodnie do pralki, położył na łazienkowej szafce wyjętą z kieszeni zapalniczkę. Wieczorem, podczas kąpieli, syn ją zobaczył. - Mamo, zapal ogień! - poprosił.

Wtedy obudził się we mnie geniusz negocjacji. - Zapalę - powiedziałam przebiegle - ale dopiero wtedy, gdy dasz sobie umyć zęby. Dolne i górne - podkreśliłam jeszcze.

O dziwo, mój syn otworzył szeroko buzię i ku mojemu zdumieniu dał sobie wyszorować zęby tak dokładnie, jak nigdy wcześniej. Po zabiegu pochwaliłam go i pozwoliłam popatrzeć w ogień zapalniczki. Syn śmiał się i zdmuchiwał go, a następnego dnia, gdy powiedziałam, że teraz umyjemy zęby, zastrzegł: „A mama zapali zapalniczkę”. I otworzył buzię.

Od tej pory zapalniczka jest na stałym wyposażeniu naszej łazienki, a ja nie muszę gonić syna ze szczoteczką. A Wy jakie macie sposoby na przekonanie dzieci do nielubianych przez nie czynności?