Silesia Dzieci

Książka ta zaskoczyła nas już od pierwszego rozdziału. Nosi on tytuł „Najsmutniejsze słowa” i opowiada o… śmierci, tęsknocie i tych wszystkich uczuciach, które pojawiają się zaraz po stracie kogoś bliskiego. To uczucia trudne do nazwania, również dla głównego bohatera – psa o wdzięcznym imieniu Syfon. Opisuje on, jak się potem dowiadujemy, pierwszy dzień po śmierci przyjaciela – kanarka Pućki. Mówi o tych wszystkich przyjemnościach, za które kiedyś oddałby wszystko, czyli spacer z Panią, przysmak w misce czy grzebanie w śmietniku, a co w tej chwili przestało mieć dla niego jakiekolwiek znaczenie. Nazywa ten dzień "niemerdnym" i pokazuje, jak bardzo jest mu źle. W następnych rozdziałach przedstawiane są kolejne skomplikowane sytuacje życiowe, z którymi nasze pociechy, prędzej czy później, również będą musiały się zmierzyć. Jest mowa o przegranych, o trudnych relacjach z rówieśnikami, o samotności czy szczepieniach, które przecież często urastają do rangi wielkiego, życiowego problemu.

Ilustracje Beaty Horyńskiej niezwykle trafnie obrazują przeżycia głównego bohatera, zaś równowagą dla przykrych spraw, poruszanych w książce, są zabawne dialogi głównego bohatera i jego kumpli - Wirusa i Atoma. Aby maluchy jeszcze lepiej zrozumiały, o czym była mowa w poszczególnych rozdziałach, pod każdym z nich „wyjaśnia Ktoś mądry” trudne zwroty, takie jak „czuć się nieswojo”, „współczuć” lub „doświadczyć porażki”, a także sentencje, np. „Prawdziwy dom, ciepły, gdy idzie deszcz. Masz go i ty!”

Najlepszą rekomendacją tej lektury jest zdanie, jakie wypowiedziały moje dzieci zaraz po przeczytaniu ostatniego rozdziału: „Przeczytajmy jeszcze raz, od początku!”.